ในอดีต จนถึงปัจจุบัน ได้มีผู้สนใจดำเนินการ ในด้านบริการเรือเฟอร์รี่ ในเส้นทางที่ไกลกว่า เส้นทางบริการไปยังเกาะต่างๆ ตามปกติ เช่นที่ ดอนสัก – เกาะสมุย – พงัน   หรือที่ แหลมงอบ - เกาะช้าง คือ เคยมีผู้ดำเนินกิจการเรือเฟอร์รี่ บรรทุกทั้งคนและรถยนต์   แล่นระหว่างกรุงเทพฯ – สงขลา  หรือ เคยมีบริการเรือเฟอร์รี่ความเร็วสูง บริการเฉพาะคนโดยสาร จาก กรุงเทพฯ –  พัทยา หรือเคยมีการนำเอาเรือประเภท  Air-Cushion มาใช้งาน แต่ ผลการดำเนินการในอดีต ที่เป็นมา ตามที่พิจารณาจากสายตาคนภายนอก ว่า ไม่สำเร็จ ตามจุดมุ่งหมาย ซึ่งอาจจะวิเคราะห์ได้ว่า เกิดจากการขาดประสบการณ์ หรือ ลงทุนสูงเกินไป ไม่สามารถรับเทคโนโลยีที่ทันสมัย และไม่มีการสนับสนุนจากฝ่ายรัฐบาล   และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง จนไม่สามารถ ดำเนินงานได้คุ้มทุน  หรือกับ บางรายการที่ลงทุนต่ำมาก โดยซื้อเรือที่เก่ามากใกล้สภาพเศษเหล็ก  หรือในราคาเศษเหล็กแต่มาดัดแปลง  และไม่มีทุนในการซ่อมบำรุงได้เพียงพอ  จนทำให้ไม่สามารถทำงานได้ตามเป้าหมายและจำต้องเลิกกิจการไป  คงเหลือให้เห็น ดังที่มีการใช้เรือเฟอร์รี่ รับบริการตามเกาะกับฝั่งในระยะใกล้ๆเท่านั้นในปัจจุบันซึ่งในตำบลที่บางแห่งก็อยู่ในสภาพที่ล่อแหลมต่ออันตราย ทั้งในสภาพของท่าเรือและตัวเรือที่ให้บริการ  แต่ทั้งนี้ไม่รวมถึง บริการที่บริษัท ไทนเดินเรือทะเล จำกัด ที่เป็นของรัฐบาล กำลังให้บริการอยู่เฉพาะเส้นทาง แหลมฉบัง ไป-กลับ ท่าเรือสงขลา  ซึ่งหากพัฒนาเข้าสู่โครงการนี้ ก็อาจจะเป็นไปได้

ข.วัตถุประสงค์ :

1)  เพื่อบริการ การขนส่งทางทะเลในระหว่าง จังหวัดต่างๆ ชายทะเลทั่วอ่าวไทยเป็นไปอย่างถาวรและมีระบบที่ถูกต้อง เพื่อรองรับการพัฒนาการขนส่งหลายรูปแบบในอนาคต

2)  เพื่อสนองบริการส่งเสริมการท่องเที่ยว  ด้วยการมีรถยนต์ส่วนตัว ไปด้วย เมื่อต้องการเปลี่ยน ทำเล การท่องเที่ยวจาก แหล่งทำเลต่างๆของประเทศ ลดการจราจรผ่านกทม. และจังหวัดใกล้เคียง

3)  เพื่อเสริมสร้างศักยะภาพในการขนส่ง สินค้า จากแหล่งต่างๆทั้งภาค ตะวันตก, ตะวันออกและภาคใต้ของประเทศมาสู่เขตท่าเรือหลักของประเทศ ในระบบการขนส่งที่ใช้รถพ่วงตู้คอนเทนเนอร์ลงเรือ ใช้เส้นทางทางทะเล ลดค่าใช้จ่ายที่รถต้องเดินทางทางถนน และลดภาวะสิ่งแวดล้อมไปในตัว สร้างความใกล้ชิดกับประชาชนทุกภาคของประเทศ

4)  เพื่อเสริมสร้าง อุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ที่สามารถ ใช้เรือ เฟอรรี่ เป็น พาหนะ และจัดระบบการท่องเที่ยวแบบ package ทัวร์ ได้หลากหลาย

5)  ที่สำคัญที่สุด โครงการนี้จะต้องได้รับการสนับสนุนจากทางราชการที่เกี่ยวข้องอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะการสร้าง ท่าเทียบเรือ และถนนที่เข้าไปสู่ท่าเรือใหม่ รวมถึงพื้นที่ในการจอดรถและการให้บริการต่างๆ กับทุนดำเนินการ

ค. โครงการ :

 เพื่อให้บรรลุตามวัตถุประสงค์ อาจจะพิจารณาโครงการได้  สาม ลักษณะ คือ

1)  โครงการขนาดใหญ่ ใช้เงินลงทุนสูง โดยรัฐฯหรือสัมปทานเอกชนรายเดียว

2)  โครงการขนาดปานกลาง ใช้เงินลงทุน น้อยลง แต่สามารถพัฒนา สู่โครงการขนาดใหญ่เต็มที่ได้ โดยการร่วมทุน

3)  โครงการขนาดเล็ก  หรือ โครงการนำร่องเพื่อ วัดผลในการดำเนินงานที่ สามารถนำไปสู่โครงการ ขนาดกลางและขนาดใหญ่ ใช้เงินทุนต่ำ

ง.ส่วนประกอบที่ต้องนำมาพิจารณา

1)  เรื่อง เรือ เฟอร์รี่

2)  เรื่องของ ตำบลที่ ที่จอดเรือรับ-ส่งตามจุดต่างๆ

3)  เส้นทาง การเดินเรือ

4)  ส่วนประกอบของทุน

5)  ความน่าเป็นไปได้ ของ รายได้ ที่พึงจะได้รับ

6)  แหล่งทุน

จ. ข้อพิจารณา :

 รูปแบบต่างๆ ของ

1)  สำหรับการลงทุนขนาดใหญ่

2)  สำหรับการลงทุนขนาดกลาง ที่น่าจะเป็นไปได้

3)  สำหรับการลงทุนขนาดเล็ก

จ. ความน่าจะเป็นไปได้ :

ในการวิเคราะห์ ณ ที่นี้ จะใช้ ข้อพิจารณาในการลงทุนขนาดกลาง ที่น่าจะเป็นไปได้ ด้วยการ ใช้ เรือเฟอร์รี่ ที่มีอายุการใช้งานมาแล้ว แต่สามารถ ทำงานในอ่าวไทยได้ ทุกฤดูกาล  และมีต้นทุนในการปฏิบัติการ ที่อยู่ในเกณฑ์ที่ เป็นไปได้ กับ อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่กำลังเติบโต พร้อมทั้งแหล่งท่องเที่ยวทางทะเลที่ขยายออกไปอย่างรวดเร็ว

รัฐบาลจะต้องร่วมในการลงทุนในระดับสูงคือการก่อสร้างท่าเรือ ที่สามารถให้เรือ เข้าเทียบรับส่งคน โดยสารและ รถที่จะบรรทุกลงเรือได้อย่างปลอดภัย ในขั้นต้น อาจจะมีเพียง ที่ เกาะช้าง  และที่ ชะอำ หรือ หัวหิน หรือบริเวณใกล้เคียง ซึ่งอาจจะต้อง ทำ เขื่อนกั้นคลื่นแบบถาวร  ทั้งนี้รัฐบาลจะต้องถือว่าเพื่อเป็นสาธารณูปโภค ไม่มีการคิดหากำไร การสร้างถนนรอบเกาะช้างเป็นสิ่งที่รัฐฯจะต้องกระทำแบบให้เปล่า การคิดค่าเทียบเรือควรเป็นงานบริการของเทศบาล ของเมืองที่ให้บริการนั้นๆ

อีกประการหนึ่ง รัฐบาลจะต้อง ให้การคุ้มครองการลงทุนและการดำเนินงาน ต่อเนื่อง โดยไม่มีผลประโยชน์ทางการเมืองที่เปลี่ยนแปรได้ เข้ามาเกี่ยวข้อง เพราะ โครงการนี้ อาจจะต้องใช้เวลานาน ในการสร้างบริการ  จนกระทั่งให้เป็นที่ยอมรับ  ให้ผู้ใช้ เชื่อถือ ทั้งด้านความเที่ยงตรงต่อเวลา  และ ความปลอดภัย และผลลัพท์อันจะพึงได้รับที่คุ้มค่า

ฉ.การตัดสินใจ :

เป็นเรื่องที่ หน่วยที่มีความเกี่ยวข้อง  เข้ามาตั้งเรื่องเพื่อเสนอเข้าไว้ในแผน ของสภาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และได้รับการเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรีและถูกจัดไว้ในแผนหลักของชาติ

ภาคที่ 2 – รายละเอียดของโครงการ

เฉพาะ ในหัวข้อ ส่วนประกอบที่สำคัญ

เรื่อง ของเรือ เฟอร์รี่ :

ปกติจะแบ่งเรือ เฟอร์รี่ เป็น  3 ประเภท คือ ประเภท ความเร็วสูง, ประเภทบริการ ชายฝั่ง , และประเภท บริการเมืองท่าใกล้ฝั่ง

ประเภทความเร็วสูง  เช่น แบบ swath, catamaran, jet, hydrofoil  ซึ่งจะไม่กล่าวถึงในที่นี้

สำหรับตัวเลข 1,000,000 บาทต่อเที่ยวนั้น จากการประมาณการเบื้องต้นโดยตั้งสมมติฐานว่ามีคนขึ้น-ลงเรือตลอดทุกท่าเฉลี่ย 2,000 คน ต่อ  เที่ยว โดยมีผู้โดยสารขึ้นและลงตลอดทางโดยคิดค่าโดยสารเฉลี่ยคนละ 200-400 บาท และรายได้จากรถยนต์ และรถบรรทุก อีก  ประมาณ 200,000 บาท ต่อเที่ยว  รถเก๊งขนาดธรรมดา 500 บาท  หากขนาดใหญ่ก็เพิ่มตามส่วน ไม่เกิน 1,000บาท ส่วนรถบรรทุกที่อาจจะใช้เส้นทาง สงขลา- แหลมฉบัง อาจจะคิด ชุดละ 6,000-8,000 บาท ( เพื่อให้ มีราคาถูกกว่า การเดินทางมาเองทางถนน ซึ่งลดการสึกหรอและการใช้เชื้อเพลิง  ซึ่งเป็นการประหยัดเงินตราต่างประเทศในทางอ้อม) รวมถึงการจัดการด้านบริการต่างๆบนเรือ ก็สามารถ จัดหาเรือที่มี คุณลักษณะที่ใกล้เคียงกัน ซึ่งคาดว่า เรือที่นำมาคิดเป็นต้นแบบนี้จะหาได้ในตลาดเรือเฟอร์รี่เก่า (แต่สภาพยังอยู่ในฐานะที่ใช้งานได้ ดังเรือต้นแบบ) ที่ราคาประมาณ 140ล้านบาท( 3.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ) สำหรับเรือยุโรป อายุ 30ปีดัดแปลง หรืออาจจะได้ราคาที่ต่ำกว่าหากเป็นเรือที่ต่อในญี่ปุ่น

การศึกษาเป็นเพียงการกรุยทางไปสู่ความฝันที่เป็นไปได้ของคนไทยในยุคต่อไปที่น่าคิดที่จะมีเรือแล่นรอบๆอ่าวไทย เสมือนที่เรามีเรือ ชายฝั่งแล่นไปยังปักษ์ไต้และเมืองท่าใกล้เคียงเช่นเรือ ภาณุรังษีในอดีต (หลังสงครามโลกครั้งที่สอง) หรือ เรือ อื่นๆแต่สมัยนั้นเป็นสมัยที่ เรือต้องแล่นเข้าแม่น้ำที่มีขีดจำกัดค่อนข้างสูง ในด้านการกินน้ำลึก และเวลาขึ้นลงของน้ำ   ตรงข้ามกับปัจจุบันที่ มีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านท่าเรือที่สมบูรณ์แต่เหตุไฉนรัฐฯจึงไม่คิดแทรกแผนการดังที่วาดไว้ให้นี้บ้างเล่า เพราะ สามารถที่จะให้ประโยชน์ได้นานัปการทั้งด้านท่องเที่ยวและการประหยัด และการเพิ่มเส้นทางในการขนส่งที่อาจจะเรียกได้ว่าแบบราคาถูก  และปลอดภัยอีกทางหนึ่งด้วย เช่นท่านอาจจะพาครอบครัวที่มากกว่า  10 คน  ด้วยรถสว่นตัว สองคันขับไปลงเรือที่แหลมฉบังไปยัง สมุย-สงขลา-เกาะช้าง    และขับกลับจากมาบตาพุตหรือจะเลยไปสงขลาขับรถเล่นแถวปีนัง (มาเลเซีย)โดยไม่เหนื่อยและไม่เสียค่าน้ำมัน แพงและหากท่านจัดโปรแกรมให้ตรงกับเวลาเรือดีๆท่านจะไม่ต้องเสียค่าที่พักแรม เพราะใช้เวลาที่เรือแล่นในทะเลเป็นเวลาพักผ่อนไปด้วย อย่างมีความสุข

หากเป็นไปได้ คงไม่นานเกินรอที่คนไทยจะได้เที่ยวสนุกๆและจูงใจให้ชาวต่างชาติมาหาความสุขในประเทศไทยในยุคต่อไปได้ แบบไม่ยากนักเพราะจากการคำนวณคร่าวๆ สำหรับการลงทุนซื้อเรือ สี่ลำในระยะแรก  และควรจะมีเรือสำรองอีก หนึ่งลำไว้แทนเมื่อเรือลำใดลำหนึ่งต้องเข้ารับการซ่อมทำหรือจำเป็นต้องเข้าอู่ตามระยะเวลา การสร้างท่าเรือ และที่อำนวยความสะดวก สองท่าที่ชะอำและเกาะช้าง  ดอนศักดิ์ สงขลา  และถนนรอบเกาะ  คงประมาณ 10,000- 15,000 ล้านบาท ( US Dollar 250-375 Million)ซึ่งอยู่ในสภาวะที่น่าลงทุน และความน่าเป็นไปได้

 +++++++++ จบ ++++++++++