ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2522
เป็นปีที่ 34 ในรัชกาลปัจจุบัน
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการ โปรดเกล้า ฯ ให้ประกาศว่า โดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันเรือโดนกัน จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้ โดยคำแนะนำและยินยอมของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ทำหน้าที่รัฐสภาดังต่อไปนี้
มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกว่า “พระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2522“
มาตรา 2* พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดเก้าสิบวันนับแต่ วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป *[รก.2522/56/6พ/21 เมษายน 2522]
มาตรา 3 ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2497
มาตรา 4 ในพระราชบัญญัตินี้
“เรือ” หมายความรวมถึง ยานพาหนะทางน้ำทุกชนิดรวมทั้งยานพาหนะ ทางน้ำชนิดที่ไม่มีระวางขับน้ำ และเครื่องบินทะเลซึ่งใช้หรือสามารถใช้ในการ ขนส่งทางน้ำได้
“เครื่องบินทะเล” หมายความรวมถึง อากาศยานอื่นใดที่สร้างให้บังคับ การเดินเรือบนพื้นน้ำได้
“รัฐมนตรี” หมายความว่า รัฐมนตรีผู้รักษาการตามพระราชบัญญัตินี้
มาตรา 5 ให้รัฐมนตรีมีอำนาจออกกฎกระทรวงในเรื่องดังต่อไปนี้
(1) การถือท้าย และการเดินเรือ
(2) โคมไฟ และทุ่นเครื่องหมาย
(3) สัญญาณเสียง และสัญญาณแสง
(4) ข้อยกเว้นในการป้องกันเรือโดนกัน
(5) ที่ติดตั้ง และรายละเอียดทางเทคนิคของโคมไฟและทุ่นเครื่องหมาย
(6) สัญญาณที่ต้องมีเพิ่มขึ้นสำหรับเรือประมงขณะทำการประมงใกล้กัน
(7) รายละเอียดทางเทคนิคของเครื่องทำสัญญาณเสียง
(8) สัญญาณอับจน
มาตรา 6 กฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 ให้ใช้บังคับแก่ เรือไทยและเรือต่างประเทศที่อยู่ในน่านน้ำไทย และเรือไทยที่อยู่ในทะเลหลวง
มาตรา 7 กฎกระทรวงที่ออกตามความในมาตรา 5 ให้ถือว่าเป็น กฎข้อบังคับสำหรับป้องกันเหตุเรือโดนกันตามกฎหมายว่าด้วยการเดินเรือใน น่านน้ำไทยด้วย
มาตรา 8 ผู้ใดฝ่าฝืนหรือไม่ปฏิบัติตามกฎกระทรวงที่ออกตามความใน มาตรา 5 เกี่ยวกับเรือดังระบุไว้ในมาตรา 6 มีความรับผิดและต้องระวางโทษ เช่นเดียวกับที่บัญญัติไว้สำหรับเรือในกฎหมายว่าด้วยการเดินเรือในน่านน้ำไทย
มาตรา 9 ในระหว่างที่ยังไม่มีกฎกระทรวงที่ออกตามความใน มาตรา 5 ใช้บังคับแก่เรือที่เดินขึ้นล่องอยู่ในแม่น้ำลำคลอง ให้นำกฎกระทรวง ที่ออกตามความในพระราชบัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2497 มาใช้บังคับ เท่าที่ไม่ขัดหรือแย้งกับบทแห่งพระราชบัญญัตินี้
มาตรา 10 ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมรักษาการ ตามพระราชบัญญัตินี้และให้มีอำนาจออกกฎกระทรวงเพื่อปฏิบัติการตาม พระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวงนั้น เมื่อได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้วให้ใช้บังคับได้
ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
ส. โหตระกิตย์
รองนายกรัฐมนตรี
หมายเหตุ:- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ เนื่องจาก ประเทศไทยได้เคยเข้าเป็นภาคีอนุสัญญาว่าด้วยกฎข้อบังคับระหว่างประเทศ สำหรับการป้องกันเรือโดนกันในทะเล ค.ศ. 1948 และได้ตราพระราช บัญญัติป้องกันเรือโดนกัน พ.ศ. 2497 ขึ้นบังคับใช้เพื่ออนุวัติการให้เป็นไป ตามอนุสัญญานั้น ต่อมาอนุสัญญาดังกล่าวได้ถูกยกเลิกโดยอนุสัญญาว่าด้วย กฎข้อบังคับระหว่างประเทศสำหรับป้องกันเรือโดนกันในทะเล ค.ศ. 1972 ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 15 กรกฎาคม 2520 เป็นต้นไป ในการนี้สมควร ปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการป้องกันเรือโดนกันให้สอดคล้องกับอนุสัญญาฉบับใหม่ ซึ่งประเทศไทยกำลังดำเนินการเข้าเป็นภาคีอนุสัญญา จึงจำเป็นต้องตรา พระราชบัญญัตินี้ขึ้น